کد مطلب:141552 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:230
تصرف در نام خداوند
انحراف مردم از مسیر توحید، به مرور زمان موجب شد كه آنان در نام خداوند نیز تصرفاتی كرده، بت هایی را به عنوان واسطه و شفیع به درگاه او پرستش كنند. مثلا نام بت «لات» را از «الله»، «عزی» را از «عزیز» و «منات» را از «منان» برگرفته بودند. در قرآن شریف نام هر سه آمده است: (افرایتم اللات و العزی و منوة الثالثة الاخری) [1] ؛ (ای مشركان) آیا (بت) لات و عزی را و منات سومین را دیدید؟»
روشنفكران آن عصر، ماه و ستاره پرست بودند، و برای خواندن خداوند به غیر او اشاره می كردند. دهریین طبیعت و حركات فلك و گذران زمان را مؤثر در امور می دانستند، «كلبی» (متوفای 206 ه.ق) می گوید قبیله «بنی ملیح» جن پرست بودند، قبیله «حمیر» آفتاب پرست، قبیله «كنانه» ماه پرست، قبیله «تمیم» دبران، قبیله «لخم» مشتری، قبیله «طی» سهیل، قبیله «قیس» شعری، و قبیله «اسد» عطاردپرست بوده اند.
گمراه تر از همه اینها، اكثریت قوم عرب بود كه علاوه بر بتهای قبیله ای، محلی و خانگی به تعداد روزهای سال خدایانی را نیز پرستش می كردند و حوادث هر روز را به یكی از آنها نسبت می دادند. [2] .
روشنفكران آن عصر، ماه و ستاره پرست بودند، و برای خواندن خداوند به غیر او اشاره می كردند. دهریین طبیعت و حركات فلك و گذران زمان را مؤثر در امور می دانستند، «كلبی» (متوفای 206 ه.ق) می گوید قبیله «بنی ملیح» جن پرست بودند، قبیله «حمیر» آفتاب پرست، قبیله «كنانه» ماه پرست، قبیله «تمیم» دبران، قبیله «لخم» مشتری، قبیله «طی» سهیل، قبیله «قیس» شعری، و قبیله «اسد» عطاردپرست بوده اند.
گمراه تر از همه اینها، اكثریت قوم عرب بود كه علاوه بر بتهای قبیله ای، محلی و خانگی به تعداد روزهای سال خدایانی را نیز پرستش می كردند و حوادث هر روز را به یكی از آنها نسبت می دادند. [2] .
[1] نجم، آيات 19 و 20.
[2] فروغ ابديت، ص 43.